Duitse maatregelen
Het vooroorlogse bestaan is voorbij. Algehele censuur, politieke partijen die verboden worden en het opheffen van de parlementaire democratie is een feit. Het dagelijks leven wordt schraal. Rantsoenering van goederen en voedsel, spertijd en verduistering bepalen het dagelijks leven. De NSB, avonturiers, en anticommunisten zijn wel bereid om voor de Groot-Germaanse gedachte te strijden, maar nooit met enorme getallen. Seyss-Inquart probeert met een charmeoffensief goodwill te creëren onder de bevolking, met georganiseerde vakanties voor kinderen naar Oostenrijk en het uitdelen van ‘eenpansmaaltijden’ via de Winterhulp organisatie. De Nederlander ziet het meer als Duitse propaganda. Deze zachte Duitse aanpak verdwijnt langzamerhand in ’41. Schierbeek en zijn zoon ondervinden dit aan den lijve wanneer zij worden vastgezet en ondervraagd over hun politieke gezindheid. Alle Nederlanders krijgen een persoonsbewijs, dat de Duitsers een goed administratief wapen biedt. De Joden krijgen bovendien een ’J’ in hun persoonsbewijs, waardoor ze nog makkelijker te onderscheiden zijn van de rest van de bevolking.
